‘De condition humaine is Franta’s grootste zorg’ schreef Thomas M. Messer, directeur emeritus van het Guggenheim Museum in New York in september 1986. De zoektocht aangaande het menselijk gedrag en vooral het instinctieve menselijk gedrag is voor Franta een levensobsessie.
Onophoudelijk stelt Franta de menselijke geest in vraag terwijl hij onvermoeibaar dag na dag schildert en beeldhouwt zoekend naar de antwoorden op de grote vragen die hem zo nauw aan het hart liggen. Gruwel en zachtheid, pijn en vreugde, mijmeringen en gevoelens beeldt Franta uit in de expressionistische stijl die hem eigen is. De geestelijke kracht die zijn menselijke figuren uitstralen domineert het kunstwerk en creëert de typische intieme sfeer die zo herkenbaar is voor het oeuvre van Franta.
In zijn meest recente kunstwerken op papier versmelten de karig omlijnde mensenfiguren met het zwart en nuances van grijs, zacht blauw of roze. De grens tussen de dood en het eeuwig leven of tussen het leven en de eeuwigheid zijn nauwelijks voelbaar. Zijn figuren worden onbereikbaar en ontoegankelijk zoals de antwoorden van zijn oneindige zoektocht.
Een groot aantal kunstwerken van Franta zijn over heel de wereld verspreid: in het Guggenheim New York, Brooklyn Museum New York, Musée d’Art Moderne Paris, Musée Picasso Antibes, Kunstmuseum Düsseldorf, National Gallery Prague, Nagoya Museum. En nu, in het Museum De Reede Antwerpen.
‘Franta’s kunstwerken herinneren aan de schilderijen van Goya…’, schreef Thomas Messer. Franta is zelf een grote liefhebber van Goya die samen met Munch en Rops permanent tentoongesteld wordt in het Museum De Reede. Hij maakt er geen geheim van dat hij gelukkig en dankbaar is omdat hij zijn kunstwerken kan tentoonstellen in de ‘sacrale’ schaduw van de oude meesters.
Mia Goossens 2018