Expressionist die naam maakte met donkere en beklemmende taferelen waarin de arbeid in de steenkoolmijnen en de metaalindustrie centraal staat, in de geest van Constantin Meunier, Eugène Laermans en andere sociaal gerichte kunstenaars.
PIERRE PAULUS
1881
Geboren.
Waalse expressionistische schilder, etser en lithograaf. Aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten studeert hij aanvankelijk architectuur.
Op de academie maakt hij kennis met Léon Thumilaire en Rik Wouters. Net als zijn vrienden huurt hij een kamertje boven het café La Rose du Midi in de Zuidstraat tegenover de academie. Samen met Wouters zou Paulus in het Volkshuis van Sint-Gillis (Brussel) een meeting hebben bijgewoond van Vladimir Iljitsj Oeljanov, beter bekend als Lenin.
Schildert vaak landschappen en nocturnes waarin terrils, fabrieksschoorstenen, hoogovens en het vrachtvervoer op de Samber een hoofdrol spelen.
1911
Komt op het voorplan door zijn deelname aan de grote tentoonstelling van Waalse kunst die de politicus en estheet Jules Destrée in 1911 in Charleroi organiseert.
1913
In 1913 ontwerpt Paulus de Waalse haan, rood op geel veld, een opdracht vanwege de Assemblée wallonne, die sindsdien het officiële symbool van het Waalse Gewest is.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog brengt hij enige tijd door in Londen, waarna hij als soldaat aan het front schetsen en aquarellen realiseert.
1928
In 1928 richt hij samen met beeldend kunstenaars als Anto Carte, Léon Navez en Taf Wallet de groep Nervia op.
1951
Wanneer de kunstenaar in 1951 tot baron wordt geadeld, voegt hij aan zijn familienaam ‘de Châtelet’ toe, naar zijn geboortestad Châtelet-sur-Sambre.
Heel wat werken van Paulus worden bewaard in het Museum voor Schone Kunsten van Charleroi.
1959
Overleden.